شنا

شناخت رفتارهای آب و نکات شنای ایمن

شنا

شناخت رفتارهای آب و نکات شنای ایمن

شنا

بیش از 25 سال است که هر وقت فرصتی داشته باشم شنا می کنم. تا کنون حوادث زیادی در آب دیده ام و در بسیاری موارد پیگیری چرایی حادثه من رو به این نتیجه رسوند که متأسفانه بسیاری از افرادی که در آبهای طبیعی شنا می کنند از رفتارهای این آبها و مخاطرات مرموز آنها بی خبر هستند و ناخودآگاه تصور می کنند که شنا در رودخانه، دریا، دریاچه و ... مشابه شنا در استخر است!! حال اینکه، حادثه در آب ظرف چند ثانیه اتفاق می افتد و معمولاً پیش از آنکه شناگر فرصت فکر کردن داشته باشد در وضعیتی بسیار دشوار گرفتار می شود. منظورم از وضعیت دشوار ، شرایطی است که حتی یک شناگر قهرمان المپیک هم نمی تواند بدون آگاهی و تجربه و آموزش کافی در این زمینه، از آن وضعیت خلاصی یابد.

مطالبی که در این وب لاگ نوشته ام حاصل مطالعات منابع مختلف رسمی و مرجع هستند. هرچند کاش این موضوعات به نحو وسیع تری توسط رسانه های جمعی و متخصصین این حرفه در کشورمان مورد بحث قرار می گرفت تا تعداد غرق شدگان سالانه ما از رقم فعلی خود، به میزان بسیار بیشتری کاهش می یافت و حتی می شد روزی به تلفات صفر امید داشته باشیم.

به عنوان یک شناگر معتقدم که دریا، دریاچه، رودخانه، کانال آب، سد، و ... محل شنا نیستند؛ هرچند از بیرون آب خیلی ساده و بی خطر به نظر برسند ولی وقتی فرد وارد آب شد موضوع کاملاً تفاوت خواهد کرد و از این پس فرد تقریباً به طور کامل تسلیم آب و رفتارهای غیر قابل پیش بینی آن خواهد بود. موضوع در اینجا «نرس» نیست، بلکه استفاده از فکر برای جلوگیری از حادثه ای است که می تواند خیلی «مفت» و بیهوده باعث بروز گرفتاریهای فراوان برای خود و دیگر عزیزانمان شود.

امیدوارم شما و عزیزانتان در پناه خدا همواره با آرامش و سلامتی از زیبایی های طبیعت لذت ببرید.


شنا در رود


بسیاری از افراد تصور می کنند که دریاچه، یا رود یا برخی انواع دیگر آبهای غیر دریایی، مکانهایی ایمن برای شنا کردن می باشند. شاید آرام بودن ظاهر آب یا تصور نادرست مبنی بر کم عمق بودن این آبها، چنین حس ایمنی کاذبی را در فرد بوجود می آورد، که البته آمار بسیار بالای تلفات در این آبها -که در سالهای اخیر بیش از میزان موارد غرق شدگی در دریاهای ایران بوده است- نشان می دهد که این آبها مکانی ایمن برای شنا نیستند. توجه داشته باشید که از دید یک شناگر با تجربه، آرام بودن ظاهر آب یا کم عمق بودن ظاهری آب هرگز به معنی بی خطر بودن آب برای شنا کردن نیست. در حقیقت اصول شنا در رود، با اصول شنا در دریاچه، استخر، مرداب یا دریا کاملآً متفاوت است که بخشی از این موضوع به دلیل تفاوت رفتارهای آب در هر یک از این مناطق می باشد.


-------------------------

برای مشاهده کلیپ کوتاهی در مورد اصول پیشگیری از غرق شدگی اینجا کلیک کنید.

------------------------- 


جریان قوی و فریبنده آب

شناگران اغلب قدرت رود را بسیار کمتر از آنچه هست، تخمین زده یا قدرت خود را بیش از آنچه است، برآورد می کنند. در حالی که جریانات آبی بسیار قوی و غیر قابل پیش بینی در این آبها گاهی بسیار فریبنده هستند. به طوری که با نگاه از بیرون آب ممکن است آب کاملاً آرام به نظر برسد؛ لیکن در زیر سطح آب جریانات زیرین (undercurrents) بسیار تند و قدرتمند در جریان باشد. ضمناً هرچند ممکن است محلی که شما برای شنا در رود انتخاب کرده اید آرام باشد، لیکن جریان آرام آب ممکن است بدون اینکه متوجه شوید شما را به سمت قسمت بسیار متلاطم یا عمیق رودخانه فقط چند متر دورتر از محل اول- هدایت کند.

 

لبه های ناپایدار رودخانه ها

جریان مداوم آب رودها موجب فرسایش دائمی کناره های رودخانه می شود. این موضوع باعث می شود که آرام آرام زیر لبه های رودخانه خالی شود. نتیجتاً هرچند کناره رودخانه برای افرادی که روی آن ایستاده یا راه می روند، پایدار به نظر می رسد، لیکن در حقیقت این محل ها هر آن آماده فروریختن است. از طرف دیگر، اگر شناگر بخواهد برای خارج شدن از آب رود از این لبه ها بالا بیاید، احتمال فروریختن آنها وجود دارد. فردی که به این ترتیب به داخل آب رود پرتاب شود، دشوار بتواند خود را نجات دهد.


 

ویژگی های خاص بستر رودخانه ها

بستر اغلب رودخانه ها عمق نامنظمی داشته که هر روز نیز تغییر می کند و  اغلب بسیار دشوار بتوان گفت که یک قسمت معین از رودخانه چقدر عمق دارد. لذا مثلاً اگر دیروز محلی از رودخانه برای شیرجه زدن عمق کافی داشته، دلیلی ندارد که امروز هم عمق این محل کافی باشد؛ در واقع افراد زیادی همه ساله به دلیل شیرجه در آب بسیار کم عمق رودها دچار آسیب های جدی نخاع و سر و حتی فلجی دائمی می شوند. بستر ممکن است در همه جا همسان یا اینکه در برخی نواحی کم عمق و در برخی نواحی ناگهان دارای گودالهای عمیق باشد. دریاچه ها و رودخانه ها ممکن است دارای سطح ناهموار و شیبدار باشند و افرادی که شنا بلد نیستند، یا شناگران ورزیده ای نباشند با سُر خوردن روی این شیبها وارد قسمت عمیق آب شده و غرق شوند. 

بستر رودخانه ممکن است از قطعات سنگ، لجن، شن، گِل، یا ... پوشیده شده باشد. همچنین اشیاء بسیاری ممکن است در بستر رودخانه وجود داشته باشند که شناگران ممکن است به آنها گیر کرده و غرق شوند.

ویژگی های خاص آب رودها

آب رودخانه معمولاً از آب دریا یا استخر بسیار سردتر است. دمای بسیار پایین آب رودها در برخی فصول سال موضوعی بسیار جدی است که کمتر به آن توجه می شود. آب سرد، 25% سریعتر از هوای سرد گرمای بدن انسان را می گیرد و می تواند کشنده باشد. غوطه ور شدن ناگهانی در آب سرد (مثلاً آب با دمای کمتر از 15 درجه سانتیگراد) می تواند موجب بروز شوک سرما (cold shock) در فرد شده که با ایجاد ناتوانی در انقباض عضلانی می تواند موجب اختلال در توانایی شنا کردن فرد شده و با بروز آثار وخیم بر سیستم قلبی، تنفسی و عروق می تواند موجب غرق شدن ناگهانی فرد شود. لذا اگر احساس سرما کردید سریعاً از آب خارج شوید. شناور ماندن بر روی جریان آب رودخانه نیاز به صرف انرژی زیادی دارد و حتی از شناور شدن بر روی آب دریا نیز می تواند سخت تر باشد. بسیاری از شناگران به دلیل دست کم گرفتن قدرت رود و دست بالا گرفتن توانایی خود، در عمل دچار مشکل جدّی شده و به مجرّد از رمق افتادن غرق می شوند.

در رابطه با رودها هرچند ممکن است آب رود در ابتدا آرام باشد، لیکن الگوهای فصلی، سیلابها، و سایر آثار طبیعت بر این آبها ممکن است وضعیت آنها را ظرف چند دقیقه یا چند ساعت کاملاً دگرگون سازد و محلی که ساعتی قبل برای شنا مناسب بوده ممکن است دیگر مناسب نباشد.

شنا در آبهای طبیعی بسیار دشوارتر از استخر است؛ شناگر زودتر خسته شده و خیلی ناگهانی دچار مشکل می شود. گل آلود بودن آب اکثر رودها، موجب دید بسیار کم برای شناگران شده و چنانچه فردی دچار مشکل شود و به زیر آب برود، پیدا کردن آن حتی برای ناجیان غریق حرفه ای هم امری دشوار است؛ همچنین جریانات بسیار قوی آب در لایه های زیرین، ممکن است فردی را که به زیر آب رفته به سرعت ربوده و از محل اولیه دور کنند.

موانع در رودها

موانع در رودخانه ممکن است به صورت یکپارچه باشند (نظیر تخته سنگ یا الوار چوب) که در این حالت ممکن است شناگر با جریان آب به آنها کوبیده شده و آسیب ببیند. یا اینکه ممکن است حالت الک یا صافی داشته باشند به نحوی که آب از آنها عبور کرده لیکن اجرام بزرگ در آنها گیر می کنند. مثالهای این نوع موانع، شاخه ها یا ریشه های درختان که در عرض جریان آب قرار دارند، نرده های فلزی داخل رود، یا مجموعه تخته سنگهای ریز و درشت در کنار هم است. این الک ها ممکن است قابل رؤیت بوده یا کاملاً در زیر آب مخفی باشند. شناگران ممکن است با فشار جریان آب رودخانه در این موانع صافی گیر افتاده، قادر به رها کردن خود نبوده و غرق شوند. متأسفانه افراد متوجه خطر این الک های رودخانه ای نیستند و تصور می کنند که می توانند به سادگی با شنا کردن از آنها دور شده یا آنها را دور بزنند. این تصور نادرست از اینجا ناشی می شود که عموماً افراد درک صحیحی از قدرت جریان آب ندارند و آن را دست کم می گیرند. لیکن در حقیقت هرچند جریان رودخانه ممکن است اساساً قوی یا تند به نظر نرسد، نیروی جریان آب عبوری از این الک ها می تواند هر فردی را که در نزدیکی آن مشغول شنا باشد به دام اندازد. تقریباً تمام افرادی که توسط این الک های رودخانه ای به دام افتاده و نتوانند خود را رها کنند، غرق خواهند شد.






ساخته های دست بشر نظیر سد یا بند به طور ویژه برای شناگران خطرناک می باشند چرا که این سازه ها تمام طول رودخانه یا آبراه را در بر می گیرند و فرصتی برای درگیر نشدن با آنها وجود ندارد. امواج چرخان قوی در اطراف بندها دیده می شود. لذا هرگز نزدیک سد یا بند شنا نکنید یا در این مناطق از عرض رودخانه رد نشوید.




برخی ویژگی های محل مناسب برای شنا در رود:

-         دارای جریان بسیار ضعیف آب باشد.

-         دارای محلی برای ورود و خروج آسان به/از آب باشد.

-         دارای سطح هموار در کف رود باشد که به آسانی دیده شود.

-         اگر به طور اتفاقی توسط جریان آب به سمت پایین رود حرکت کردید، دارای محلی برای خروج سریع و آسان از رود باشد.


برخی ویژگی های محل نامناسب برای شنا در رود:

-         دارای آب گل آلود که نتوان زیر آب را مشاهده کرد.

-         دارای اجسام زائد، درختان زیر آب، یا ریشه های درختان در زیر آب.

-         محل تردد قایق، کایاک و ... از رود.

-         وجود تندآب ها، سازه های دست بشر نظیر پل، سد، بند، سیم کشی داخل آب، صافی ها و .... در قسمت پایین رود. در مورد پل، وجود آن در بالارود و در پایین رود نامناسب است؛ چرا که پلها جریان آب رودخانه را دچار تغییرات غیرقابل پیش بینی می کنند.


شنا در رود


در ادامه برخی نکات ایمنی شنا در رود آورده شده است:

-         پیش از هر اقدامی، فکر کنید و زوایای مختلف موضوع را در نظر بگیرید. ممکن است شما دیروز عصر در نقطه خاصی از رود که 5 متر عمق داشت، شیرجه زده باشید و هیچ مشکلی رخ نداده باشد. امّا آیا تضمینی وجود دارد که امروز صبح هم این محل امن باشد؟ شاید در طول شب تکه ای الوار همراه جریان آب به این محل رسیده و در زیر آب به سنگها گیر کرده باشد؟ جنبه های منفی را هم در نظر بگیرید.آیا شک و تردیدی در مورد ایمنی شنا در این محل وجود دارد؟ آیا اگر در مورد ایمنی جان و سلامت فرد تردید وجود دارد، باز هم باید به چنین تفریحی اقدام کرد؟

-         هرگز تنها در رودخانه شنا نکنید، شیرجه نزنید یا به داخل آب نپرید. در این حالت اگر دچار مشکل شوید کسی نیست که به شما کمک کرده یا نیروهای امداد را برای کمک به شما خبر کند.

-         چنانچه تعداد افراد در رودخانه کم است، نظارت بر کودکان و دیگر شناگران در رودخانه می تواند از داخل رود انجام شود. فرد ناظر داخل آب باید شناگر ماهر و ورزیده و باتجربه کافی در فن نجات غریق باشد. چنانچه تعداد افراد زیاد باشد، بهتر است دو نفر (یکی در آب و یکی در کنار آب) بر افراد نظارت کنند. در هر دو حالت باید افراد ناظر به شناگران کاملاً نزدیک باشند. نظارت بر افراد باید شامل نظارت بر افراد حاضر در کنار رودخانه هم باشد. تعداد زیادی از افراد به دلیل افتادن در آب و برده شدن توسط جریان آب رود غرق می شوند. برخی شناگران نیز از سیستم دو نفری استفاده می کنند. به این ترتیب که علاوه بر فرد ناظر بر شناگران، خود شناگران نیز دو به دو مشخص می کنند که هر یک دیگری را زیر نظر داشته باشد. برای کودکان، باید یک نفر مراقب به ازای هر کودک وجود داشته باشد؛ چراکه به سادگی ممکن است فرد ناظر توسط یکی از کودکان مشغول شده و همزمان کودک دیگر دچار مشکل شده و بدون اینکه فرد ناظر او را ببیند، غرق شود. غرق شدن کودکان ممکن است بسیار ساکت رخ دهد. 

-         در خمیدگی رودخانه ها، بیشترین عمق و قوی ترین جریان آب در قسمت بیرونی خمیدگی می باشد.

-         پیش از شنا در رودخانه حتماً خطرات محلی از رودخانه که قصد دارید وارد آب شوید و همچنین خطرات قسمتهای پایین دست رودخانه که آب به سمت آنجا جریان دارد را در نظر بگیرید.

-         شنای اصولی و صحیح باید از کودکی به افراد آموزش داده شود. لیکن دقت کنید که آموزش شنا، الزاماً فرد را در برابر غرق شدگی ایمن نمی کند. پیشگیری از غرق شدگی لایه های ایمنی مختلفی دارد که آشنایی با فنون شنا صرفاً یکی از این لایه های ایمنی است.

-         به طور ویژه از شنا کردن در محل تلاقی دو رودخانه بپرهیزید. جریانات بسیار قوی آب در این ناحیه، شناگران ورزیده زیادی را دچار مشکل یا غرق کرده است؛ هرچند که این جریان از بیرون به نظر نمی رسد آنقدر سریع و قدرتمند باشد.

-         همواره خانواده یا دوستان خود در مورد محل مورد نظر برای شنا، برنامه مورد نظر، و زمانبندی آن مطلع سازید. این کار را قبل از سفر انجام دهید چرا که ممکن است تلفن همراه در محل های دور از شهر آنتن دهی نداشته باشد. اگر برنامه اتان تغییر کرد نیز حتماً حداقل یک نفر را از این موضوع مطلع کنید.

-         پیش از شنا در رودخانه، حریم مجاز برای شنا را مشخص کنید و هرگز خود یا دیگران از این حریم فراتر نروید.

-         اسباب بازی های بادی مورد استفاده برای شناور شدن فرد بر روی آب، ممکن است در روزهای بادی فرد را بدون اینکه متوجه شود از ساحل دور کرده و به قسمتهای عمیق آب ببرند.

-   هرگز تنها از عرض رود گذر نکنید. در قسمتهایی که رود خمیده شده، یا در قسمتهای بالادستِ محل پیوستنِ جریان دیگر آب به رود، یا در هنگام طغیان رود، یا چنانچه هرگونه شکی در مورد ایمنی عبور از عرض رود وجود دارد، نباید از عرض رود عبور کرد! سرعت آب رود را چک کنید و ضمناً عدم وجود خطر در قسمتهای پایین دست رودخانه را نیز چک کنید چرا که ممکن است آب شما را با خود به قسمتهای پایین دست ببرد. بهترین محل ورود و خروج از رود را پیدا کنید. در قسمتهایی که آب رود کدر و کثیف است از عرض رود عبور نکنید. در هنگام عبور از رود از پوشیدن لباسهای حجیم و شل اجتناب کنید. کفش یا چکمه به پا داشته باشید. عبور از عرض رود را حسب تکنیک خاص عبور از عرض رود، انجام دهید.

-   در هنگام طغیان رود یا سیلاب از کرانه های رود به میزان زیادی فاصله بگیرید. در این شرایط کرانه های رود بسیار مستعد به فرو ریختن هستند.

-       در یک بررسی مشخص شده است که متداول ترین علت غرق شدگی در رودها، افتادن غیرارادی در آب رود بوده است. افتادن در آب رود ممکن است در هنگام ماهیگیری، عبور از کنار رود و .. رخ دهد.


پریدن/شیرجه زدن در رودخانه


رودخانه هر روز تغییر می کند، لذا باید هر روز پیش از لذت بردن از آب رود، محل مورد نظر برای پریدن یا شیرجه زدن در آب توسط یک شناگر ماهر و با تجربه بررسی شود. در کنار وجود احتمال غرق شدگی، آسیبهای ناشی از برخورد با شیء یا کف رودخانه نیز معمولاً بسیار جدی است و به دلیل آسیب نخاعی می تواند موجب فلج شدن دائمی افراد شود. در این رابطه برخی مواردی که لازم به بررسی هستند عبارتند از:

-         عمق آب و اینکه چه چیزی در زیر آب است؟ آب ممکن است کم عمق تر یا عمیق تر از آنچه که شما تصور می کنید باشد. ممکن است یک تکه الوار یا شاخه قطور درخت با جریان آب حرکت کرده و در قسمت مورد نظر برای شیرجه زدن شما زیر آب گیر کرده باشد. ممکن است زباله های حجیم و سنگین در این محل جمع شده باشد. ممکن است کف رودخانه در اثر جریانات آب تغییر کرده و عمق آب کم شده باشد.

-         محل مورد نظر باید فاقد جریانات قوی آب باشد و نباید موجب کشیده شدن شناگران به سمت قسمت جریان تند آب رودخانه شود.

-         وجود راه ایمن برای رسیدن به ارتفاع مورد نظر برای پریدن/شیرجه زدن در آب: مراقب باشید که در حین بالا رفتن از مسیر، به طور ناگهانی در آب نیافتید یا از ارتفاع مذکور بر روی زمین پرت نشوید.

-       تا زمانی که فرد قبلی از آب خارج نشده، در آب نپرید/شیرجه نزنید. و همواره در یک زمان فقط یک نفر در محل ارتفاع پرش/شیرجه حضور داشته باشد.

-     در هنگام پریدن/شیرجه زدن دقت کنید که در محل با عمق مناسب آب فرود بیایید. انجام حرکات نمایشی و غیر عادی می تواند موجب به هم خوردن تعادل فرد شده و فرد در محل نامناسبی فرود بیاید.

-         لازم است یک شناگر ماهر و ورزیده به پریدن/شیرجه افراد نظارت داشته باشد.

-        اگر در مورد ایمنی پریدن/شیرجه زدن در آب ذره ای مشکوک بودید، به این کار اقدام نکنید. خطر یک عمر زندگی رنج آور پس از آسیب شدید به یک لحظه تفریح نمی ارزد.

 


اگر در جریان آب رود گرفتار شدید...


چنانچه در جریان آب رود گرفتار شدید، لازم است از مهارت های شنای نجات استفاده کنید. یکی از روشهای این نوع شنا، قرار گرفتن در وضعیت وایت واتر (Whitewater Position) است. برای این کار:

-         به پشت روی آب شناور شوید.

-         پاهای خود را روی آب نگاه دارید به نحوی که پنجه پاها به سمت پایین رود باشد.

-         دستهای خود را در دو طرف بدن به نحوی آزاد نگاه دارید که در صورت لزوم بتوانید از آنها مانند پارو استفاده کنید.

-         سر خود را تا حد امکان بالا نگاه دارید و بسیار مراقب برخورد سر با موانع باشید.

-         لگن خود را کمی به یک سمت بچرخانید تا چنانچه با صخره ای برخورد کردید، عضلات نشیمنگاه با صخره برخورد کند و نه استخوان خاجی.




اگر در حین حرکت در آب به روش فوق، محل مناسبی برای خروج از رود دیدید، از پیش برنامه ریزی کنید تا:


-         خود را با قدرت دستانتان به سمت محل خروج حرکت دهید.

-         به حالت شنا یا شنای پهلو درآمده و با قدرت زیاد شنا کنید تا به کرانه رودخانه برسید.


وضعیت وایت واتر (Whitewater) به شما کمک می کند تا:

-         ببینید به کجا در حال حرکت هستید.

-         با پاهای خود از صخره ها دور شوید و از برخورد با آنها اجتناب کنید.

-         امواج را ببینید و قبل از آنکه با صورت شما برخورد کنند، نفس بگیرید.

-         از بازوان خود استفاده کنید تا جهت حرکت خود را تغییر داده، در آب مانور داده، یا سرعت حرکت خود را کم کنید.

-         انرژی خود را ذخیره کنید.

-         به کنار رود جابه جا شوید تا برای شنا کردن و خارج شدن از رود آماده شوید.



در هنگام اجرای شنای نجات در وضعیت وایت واتر (Whitewater):

-         پای خود را از زیر آب بیرون آورید تا در موانع زیر آب گیر نیافتد.

-         سعی نکنید در آبِ در حالِ حرکت به حالت ایستاده در آیید؛ چرا که پای شما به راحتی ممکن است لابه لای سنگهای کف آب رودخانه گیر کند و متعاقباً فشار آب در حال حرکت رود به بدن شما موجب می شود که به سمت کف آب رودخانه فشار داده شوید و با فشار آب در همین محل باقی مانده یا اصطلاحاً «قفل» شوید. بدیهی است که قرار گرفتن در چنین وضعیتی مرگبار است.

-         وضعیت وایت واتر (Whitewater) را به دلیل برخورد یا آسیب نشیمنگاه با صخره ها قطع نکنید. مقداری ضرب دیدگی بهتر از آن است که در زیر آب رود به بستر رودخانه گیر کنید و غرق شوید.


برای مشاهده فیلمی در مورد نحوه اجرای روش وایت واتر روی متن کلیک کنید.



انجام این تکنیک ها در شرایط واقعی ساده نیست. لذا همواره پیشگیری کنید و هرگز خود را در چنین شرایطی گرفتار ننمایید. ضمناً هرگز بدون نظارت مدرس شنای باتجربه و دارای صلاحیت به تمرین این تکنیک ها اقدام نکنید. شنا در رودخانه موضوعی حرفه ای است و نیاز به کسب اطلاعات وسیع، آموزش توسط افراد مجرّب و نیز استفاده از تجربیات شناگران ماهر دارد.


 

 

اگر فرد دیگری در جریان آب رود گرفتار شد...


یکی از روشهای توصیه شده برای نجات فردی که در جریان آب رود گرفتار شده، به شرح زیر است:


-         روش ایمن نجات فرد، نجات از طریق خشکی است. برای نجات فرد وارد آب رودخانه نشوید چرا که نامحتمل است بتوانید برای کمک، خود را به فرد برسانید و نهایتاً ممکن است خود شما هم نیاز به نجات پیدا کنید.

-         به دنبال فرد در امتداد رودخانه حرکت کنید.

-         محل امنی را پیدا کنید که فرد داخل آب ممکن است بتواند در آنجا به سمت کناره رودخانه شنا کند و شما بتوانید دستتان را به او برسانید.

-         از چیزی شبیه پارو یا یک شاخه درخت برای دسترسی به فرد داخل آب استفاده کنید. فرد داخل آب را تشویق کنید که پارو یا شاخه را محکم گرفته و نگاه دارد. سپس فرد را به سمت کنار رودخانه بکشید.


اگر نمی توانید به طور ایمن فرد داخل آب را از طریق خشکی نجات دهید:


-         سریعاً موضوع را به واحدهای امداد و نجات اطلاع دهید؛ اهمیت در دسترس داشتن وسایل ارتباطی کارا در طبیعت، دانستن آدرس دقیق محلی که در آن هستید، و نزدیک بودن به سیستمهای امداد و نجات در اینجا به خوبی مشهود است.

-         فرد را تشویق کنید که به پشت روی آب بخوابد و در حالی که پاهایش را به سمت پایین دست رود گرفته و مراقب برخورد سرش با موانع است، روی آب شناور شود.

-         اگر ممکن بود شیء قابل شناور شدن در آب برای فرد پرتاب کنید تا بتواند با استفاده از آن روی آب شناور بماند. در این شرایط ممکن است بتوان از یک سطل خالی، یخدان خالی، یا حتی یک توپ هم برای این منظور استفاده نمود.

 






در ادامه خلاصه ای از برخی انواع جریانات آبی رودخانه ها که می تواند شناگران را دچار مشکل نمایند، آورده شده است:


جریان اِدی (Eddy): ناحیه ای از آب چرخان که در پشت یک مانع درون رودخانه (مثلاً یک تخته سنگ) ایجاد می شود. جریان آب در ادی اغلب بر عکس جریان رودخانه و به سمت بالادست رود است. محل تماس جریان ادی با جریان آب رودخانه را «خط ادی» می گویند که جریان آب در این ناحیه بسیار پیچیده و غیر قابل پیش بینی است. در مورد ادی های بزرگ، گذشتن از «خط ادی» حتی برای شناگران ماهر بسیار دشوار بوده و نیاز به شنای سنگین و صرف انرژی بسیار زیادی دارد که می تواند شناگر را از رمق انداخته و غرق کند.






موجهای چرخان (Recirculating waves): دقیقاً در پایین دست اشیاء بزرگ درون رودخانه (نظیر تخته‎ سنگ های بزرگ پدید می آیند. در این محل، آب دائماً بر روی خود جریان چرخنده دارد و اشیاء یا انسان ممکن است در محل موج های چرخان گیر بیافتند.






امواج بافر (Buffer waves): امواج بافر در محل برخورد آب رود با مانع داخل رود ایجاد می شوند.






امواج ایستا (Standing waves): موجی که در محل پایین دست یک مانع داخل آب (مثلاً یک تخته سنگ) یا در پایین دست محل باریک شدن ناگهانی رود ایجاد می شود. این امواج ممکن است روی شناگران شکسته شده و شناگر را به زیر آب فشار دهد.




تندآب ها (Rapids): امتداد آب در پایین دست محلی که جریان آب به هر دلیل دچار اغتشاش شده است. سایز تندآبها بسیار متفاوت است. همچنین آب در محل تندآب شدیداً با هوا مخلوط شده و پر از حباب هوا است. چنین آبی شناوری بسیار کمی دارد و شناگر نمی تواند مانند آب معمولی بر روی تندآب شناور بماند.



-         آبشارها (waterfalls): رؤیت آنها از بالا دست رود می تواند دشوار باشد؛ لیکن شنیدن صدای آنها معمولاً آسان است. بسیاری از آبشارها امواج قوی چرخشی و آب مملو از حباب هوا در زیر خود دارند که شناگر ممکن است در این ناحیه گیر افتاده و غرق شود.





مطالب ارائه شده در این مجال، صرفاً اشاره ای مختصر به برخی نکات پیشگیری از غرق شدگی بود. پیشگیری از غرق شدگی موضوع مفصلی است که نیازمند آموزش های تخصصی، امکانات سخت افزاری و ... است.



-------------------------

برای مشاهده کلیپ کوتاهی در مورد اصول پیشگیری از غرق شدگی اینجا کلیک کنید.

------------------------- 



منابع:

1-      سازمان ایمنی آبهای نیوزلند (http://www.watersafety.org.nz).

2-      فدراسیون بین المللی نجات غریق (http://ilsf.org/content/drowning-facts-and-figures).

3-      مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (http://www.cdc.gov/HomeandRecreationalSafety/Water-Safety/waterinjuries-factsheet.html#more).

4-      پیشگیری از آسیب در هنگام شنا؛  (http://www.betterhealth.vic.gov.au/bhcv2/bhcarticles.nsf/pages/Swimming_preventing_injury?open).

دکتر سیاوش احمدی نوربخش

نظرات  (۵)

ممنون
سلام
با تشکر از مطالب خوبتون در خصوص شنا در رودخانه
یک سئوال داشتم:
ایا قانون یا استاندارد داخلی یا خارجی وجود داره که دبی و سرعت مجاز برای شنا کردن در رودخانه را تعیین کرده باشه؟مثلا بگه تا این حد از سرعت جریان اب،شنا ممکنه و لی بالاتر از ان،نه
پاسخ:
با سلام. من تا به حال چیزی در این مورد ندیدم. با توجه به اینکه توانایی شنای افراد مختلف متفاوته و ضمناً مقیاس کمّی نمی شه برای عموم مردم جامعه آورد که سرعت شنای افراد رو تعیین کنه (هرچند در بحث مسابقات و سطوح حرفه ای شنا موضوع کاملاً متفاوته) به نظرم چنین قانون یا استانداردی وجود نداشته باشه. با این حال ممکنه نظرم صحیح نباشه. 
ضمناً فارغ از سرعت جریان آب رود، نوع جریانات آب رودها هم خیلی مهمه و گاهی یک رود آرام می تونه فقط به دلیل جریانات خاصی که داره مرگ بار باشه.
سلام
با تشکر بابت این مطلب آموزنده
۰۷ آذر ۹۶ ، ۰۹:۵۴ مهدی از اهواز
با سلام و احترام
مطلبتون عالی بود.در بحث قوانین و مقررات ما هیچ نوع قانونی برای شنا کردن در رودخانه نداریم.رودخانه ها اصلا مکان های امنی برای شنا کردن نمی باشند.
خیلی ممنون بابت مطلب آموزش شنا در رودخانه 
منم زیاد رودخونه شنا کردم ولی اینجوری بهش نگاه نکرده بودم تاحالا 
 خیلی ممنون

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">